Przymiotniki polskie. Przegląd krytycznodatacyjny dokumentacji okresu 1985-1992 (z fotocytatami)
- Dodaj recenzję:
- Kod: 749
-
Dostępność:
Jest
- Autor: Jan Wawrzyńczyk
- ISBN: 978-83-7798-096-5
- Format / Liczba stron: B5 / 320
- Oprawa: twarda
- Wyd. / rok wydania: 1 / 2013
- szt.
- 50,40 zł
Przymiotniki notowane i opisywane w słownikach języka polskiego (od „Lindego” do „Dubisza”) trudno uznać za kategorię wyrazów opracowaną szczególnie starannie, lepiej od rzeczowników, czasowników czy - powiedzmy - spójników.
Niestaranna jest sama inwentaryzacja przymiotników, co widać już na pierwszy rzut oka w najlepszym, w sensie dokumentacyjno-źródłowym, słowniku języka polskiego, w którym liczne rzeczowniki pozostają derywacyjnie „osamotnione” (jest hasło adynamia, brak przymiotnika adynamiczny, jest aeromechanika, brak aeromechaniczny, jest afazja, brak afatyczny, jest afelium, brak afeliczny itd. itp.).
W leksykografii dokumentacyjnej i chronologizacyjnej zasadniczo nie ma potrzeby zajmowania się odrębnie, w jakiś specjalny sposób, przymiotnikami. Poszerzona, względem tej, która była i jest prowadzona w ramach badań nad tzw. nowym słownictwem polskim [por. Smółkowa 1976, Smółkowa, Tekiel 1977, Smółkowa 2009], ekscerpcja źródeł tekstowych marginalizuje niejako i same przymiotniki jako kategorię wyrazów. i to, co zostało dotychczas osiągnięte w tym zakresie.
W leksykografii dokumentacyjnej i chronologizacyjnej zasadniczo nie ma potrzeby zajmowania się odrębnie, w jakiś specjalny sposób, przymiotnikami. Poszerzona, względem tej, która była i jest prowadzona w ramach badań nad tzw. nowym słownictwem polskim [por. Smółkowa 1976, Smółkowa, Tekiel 1977, Smółkowa 2009], ekscerpcja źródeł tekstowych marginalizuje niejako i same przymiotniki jako kategorię wyrazów. i to, co zostało dotychczas osiągnięte w tym zakresie.